Warsztaty z ONE DAY

W drugi weekend września nasi najstarsi wychowankowie brali udział w warsztatach organizowanych przez Fundację ONE DAY.

W pierwszym dniu mieli szansę poznać siebie: talenty, wady, zalety, marzenia, zaznajomić się z technikami kreatywnego myślenia. A wszystko to w luźnej i ciekawej formie.

Drugi dzień był nastawiony na przyszłość, młodzi poznali zasady pisania dobrego CV, praca w grupach umożliwiła zmierzenie się z tematem bezpośrednio. Poznali również formy zatrudnienia i sposoby poszukiwania pracy.

Chętne osoby mogły wykonać test GALLUPA, który odkrywa wrodzone talenty i omówić wyniki z Coachem.

Atmosfera podczas całego kursu była bardzo przyjazna, oprócz zdobywania wiedzy i umiejętności nie zabrakło czasu na żarty, luźne rozmowy, śmieszne skojarzenia.

Pani Moniko, Pani Marto, Pani Beato, Panie Szymonie

!!!  SERDECZNIE POZDRAWIAMY  !!!

Wakacyjne wspomnienia - II Bieszczadzkie ROCKOWISKO

Dzięki uprzejmości i dobremu serduszku organizatorów jednej z największych ostatniego czasu imprez plenerowych w Bieszczadach 28 lipca zostaliśmy zaproszeni  do Dołżycy, aby spędzić cudowny dzień wśród wielu atrakcji.

Pierwszym przystankiem był przejazd Kolejką Leśną z Majdanu :) Mieliśmy

okazję podziwiać piękną bieszczadzką przyrodę w takt stukotu wagoników. Zrelaksowani wysiedliśmy przy Karczmie "Skup Runa Leśnego" w Dołżycy, gdzie posililiśmy się pysznym obiadem.

Po obiedzie obowiązkowo pyszny deser w postaci lodów i tak najedzeni po uszy mogliśmy zdobywać góry. A było co zdobywać - Jeleni Skok - trasa prowadząca do miejsca, gdzie stoi wieża widokowa na górze Mochnaczka. Zmęczeni, ale uśmiechnięci zwiedziliśmy jeszcze mini zoo, w którym zachwycaliśmy się niesamowitą bieszczadzką fauną i ruszyliśmy z powrotem do Karczmy na przepyszne naleśniki z jagodami.

Cały dzień obfitował w liczne atrakcje, możliwość spotkania zaproszonych na festiwal gwiazd oraz próbowania pysznego jedzenia. Spotkaliśmy się z życzliwymi i sympatycznymi osobami, które mimo wielu obowiązków znalazły dla nas czas i dobre słowo.

!!!  W tym miejscu chcielibyśmy złożyć NAJSERDECZNIEJSZE PODZIĘKOWANIA

dla pomysłodawców i organizatorów tego cudownego dnia.

Dziękujemy bardzo pani Magdalenie Wierzbickiej - Bąk i panu Mirosławowi Bąk

oraz naszemu dobremu duszkowi pani Aleksandrze Sawczyszyn

za Wasze dobre serce i pomysł. BYŁO CUDOWNIE I PIĘKNIE  !!!

FILMOTERAPIA, czyli podróż w głąb emocji

Dla większości ludzi oglądanie filmów, seriali czy programów jest często szybkim i wygodnym sposobem na spędzanie czasu, zabicie nudy czy odstresowanie. Zwykle sprawia przyjemność, pobudza emocje i wyobraźnię. Rzadziej myślimy o filmowych obrazach jako narzędziach pracy terapeutycznej.

Jednakże oglądając nagrania filmowe śmiejemy się, płaczemy, przeżywamy problemy bohaterów filmu i razem z nimi przez te trudności przechodzimy. Niektórzy zarzucają twórcom filmów, że promują w swoich dziełach zachowania negatywne, pochwalają przemoc, wzbudzają w dzieciach i dorosłych agresję wobec otoczenia. Twórcy nurtu filmoterapii wychodzą jednak z założenia, że skoro film może działać źle, może również mieć właściwości lecznicze i modelować w ludziach również te pozytywne zachowania.

Film ukazując pewną historię pozwala oglądającemu porównać się z bohaterami przeżywającym te same konflikty i problemy co on (często w sposób nieświadomy). Dzięki temu potrafi lepiej zrozumieć sytuację, w której się znalazł i lepiej sobie z nią poradzić. Jest to wstęp do procesu zmiany zachodzącej w oglądającym. Może także pomóc zrozumieć naturę problemu, pokazać mechanizmy i sposoby działania. Może dać nadzieję na pozytywne rozwiązanie. Daje możliwość obserwacji konkretnych sposobów radzenia sobie i wyboru najodpowiedniejszego, bez ryzyka negatywnych konsekwencji.

Obraz filmowy może być również zaczątkiem do rozmowy – niekiedy nie jest łatwo zacząć mówić i poruszać konkretne tematy. Czasem wystarczy, że film skłoni człowieka do zatrzymania się i przyjrzenia trudnemu czy problemowemu aspektowi życia. Film może być ciekawym i bezpiecznym narzędziem, daje możliwość nabrania dystansu do problemu i spojrzenia na niego w bardziej obiektywny sposób, z innej perspektywy. W sytuacji, gdy zmierzenie się z problemem jest za trudne, oglądający zawsze może potraktować go jako problem innej osoby, a nie swój własny.

Nie ma jednej listy filmów, którą można wykorzystać w pracy terapeutycznej, czy wychowawczej. Co miesiąc na nasz rynek wchodzi wiele nowych tytułów, które mogą być bardziej dostępne i atrakcyjniejsze niż starsze pozycje. Filmy powinny być dopasowywane do aktualnej sytuacji oglądającego. Wskazanym byłoby, by wychowawca czy terapeuta zobaczył polecany film (nawet kilkakrotnie), co pozwala skupić się na tym, w jaki sposób dany film może być użyteczny i docenić wartość różnych motywów. Szukając tytułu, który mógłby być wykorzystany, powinniśmy szukać filmu przedstawiającego problem w formie metafory. Kiedy problem w filmie jest dokładnym odzwierciedleniem sytuacji pacjenta, mogą pojawić się mechanizmy obronne, które przeszkadzają w pracy.

Wybierając film, terapeuta powinien zastanowić się, czy terapeutyczna wartość filmu nie zostanie przysłonięta przez treści związane z przemocą, obrazą wartości lub innym przekazem, który może zostać uznany za obraźliwy. Warto zadbać o to, by oglądanie treści, przynosiły jakieś efekty w naszym życiu.

Przykłady filmów terapeutycznych: „W pogoni za szczęściem” (2006), „Choć goni nas czas” (2007), „Wszystko za życie” (2007), „Chłopiec w pasiastej piżamie” (2008), „Z dystansu” (2011), „Nietykalni” (2011), „Pręgi” (2004), „Klub winowajców” (1985), „Buntownik z wyboru” (1997), „W głowie się nie mieści” (2015), „Pod mocnym aniołem” (2014), „Coco” (2018)

TRAMPOLINA pełna artystycznych inspiracji

Trampolina w naszym domu spełnia wiele funkcji.

Inspiruje i jak się okazało jest świetnym miejscem, gdzie można spełniać się artystycznie.

Nasi   wychowankowie   uwielbiają   spędzać   czas   radośnie   podskakując,

a wyzwolone w ten sposób endorfiny pomagają w tworzeniu plastycznych prac.

PGE pomagamy - podaj ŁAPĘ

W piękny czerwcowy dzień odbyło sie kolejne spotkanie z naszymi zaprzyjaźnionymi wolontariuszami z PGE Solina. Tym razem nasze  wspólne działania skierowane są na pomoc zwierzętom znajdującym się w schronisku w Lesku "Wesoły Kundelek".

Zanim  dotarliśmy  do   schroniska,   to   wcześniej   odwiedziliśmy   Gabinet

Weterynaryjny w Lesku, gdzie przemiłe Panie tam pracujące opowiedziały nam o swojej pracy w gabinecie i w terenie. Dowiedzieliśmy się wielu ciekawych rzeczy o zwierzętach domowych, a także o tych dziko żyjących, bo i z nimi Panie często mają styczność. Mogliśmy obejrzeć salę operacyjną i sprzęt medyczny, który jest używany do ratowania zdrowia i życia naszych pupili. Dawidowi wykonano USG ręki (wszystko w porządku:)), dokonaliśmy biochemicznej analizy krwi psiaka, a potem obejrzyliśmy krew pod mikroskopem.

W drodze do schroniska wstąpiliśmy do "Słodkiego Domku" na lody.

!!!  Mniammm, były pyszne  !!!

W schronisku czekały na nas znajome już nam psiaki. Radości było co nie miara podczas wspólnego spaceru, co niektórzy próbowali swoich sił w psiej tresurze. Było bardzo miło i przyjemnie, a po radośnie merdających ogonkach wiemy, że psiakom też się podobało!

Mamy ogromną nadzieję, że niedługo każdy z tych cudownych piesków znajdzie kochający dom i swojego człowieka już na zawsze!!!

Do zobaczenia wkrótce...

FILMOTERAPIA na wakacjach, czyli jak ciekawie wykorzystać wolny czas

…kiedy pogoda bywa kapryśna. Tym razem na ekranie: „PODAJ DALEJ”:

„Po PIERWSZE - ma to być coś, co naprawdę komuś pomoże.

Po DRUGIE - coś, czego ktoś nie może zrobić sam.

Po TRZECIE - zrobię coś dla kogoś,

kto zrobi coś dla kolejnych trzech osób.”

Film amerykańskiPodaj dalej" (2000) opowiada historię młodego chłopca, Trevora (Haley Joel Osment), którego życie daleko odbiega od ideału szczęśliwej rodziny. Opuszczona przez męża Arlene McKinley (Helen Hunt) mieszka wraz ze swoim jedenastoletnim synem w robotniczej dzielnicy Las Vegas. Starając się o lepsze życie, pracuje na dwa etaty, jednak z dnia na dzień traci kontakt z Trevorem. Eugene Simonet (Kevin Spacey) jest nauczycielem środowiska. Każdego roku zadaje nowym uczniom takie samo zadanie: Rozejrzyj się wokół siebie i spróbuj naprawić coś, co ci się nie podoba. Tylko Trevor traktuje słowa nauczyciela poważnie. Zapoczątkowuje on łańcuszek ludzi dobrej woli - ruch "Podaj dalej"

Film jest ekranizacją bestsellerowej powieści Catherine Ryan Hyde. Początkowo miała to być historia miłosna będąca jednocześnie przykładem wiary w ludzką życzliwość i uczciwość. Z pozoru optymistyczny przekaz staje coraz większym dramatem chłopca walczącego o poprawę świata. Siedząc przed ekranem, możemy się wzruszyć i zastanowić się nad pytaniem "Czy to by rzeczywiście zadziałało?". Film pokazuje nam, jak wiele zależy od nas samych, jak wielką przyjemnością może stać się niesienie pomocy i jak miłym uczuciem jest widok uśmiechu na czyjejś twarzy.

Jest to film głęboko poruszający, przedstawiający aktualne problemy, o których często staramy się nie myśleć. Widzimy w nim program "naprawy" zła, które otacza nas każdego dnia a którego często nie dostrzegamy. Alkoholizm, bieda, patologia... Film nie powinien pozostawić nikogo obojętnym. Z pewnością warto jest zobaczyć "Podaj dalej" i ocenić czy jeden pomysł może zmienić świat…

Sezon OWOCOWY w pełni

Pojawiło się pełno owoców sezonowych. Postanowiliśmy przygotować pyszne zdrowe podwieczorki. Nasi wychowankowie bardzo chętnie włączyli się i z dużym zapałem obierali zgromadzone owoce.

Krótka analiza przepisów i ze zgromadzonych składników powstały fantastyczne placki. Po wyjęciu z piekarnika po całym domu rozeszły się bardzo kuszące zapachy.

ZTS - co to jest?

ZTS, czyli Zajęcia Treningowo-Socjoterapeutyczne (Trening Umiejętności Społecznych*+ Socjoterapia*) to nowa forma zajęć grupowych wprowadzona w naszej placówce w marcu 2018 roku. Zajęcia początkowo miały skupiać się na radzeniu sobie z agresją i poszukiwaniu sposobów lepszego radzenia sobie z własną złością.

Po przeanalizowaniu potrzeb i różnorodności uczestników grupy (młodsi wychowankowie w wieku 9-14 lat) zdecydowałam się poszerzyć tematykę i formę pracy z dziećmi i młodzieżą. Stworzony cykl jedenastu zajęć odbywających się w środy o godz. 17:00 (na taką ilość pozwolił grafik), wszedł na stałe do harmonogramu tygodnia domu dziecka.

Pierwsze zajęcia z grupą miały na celu stworzenie kontraktu grupowego, integrację uczestników i zapoznanie ich z formą oraz celem kolejnych zajęć. Późniejsze zajęcia z cyklu odbywały się już zgodnie z ustalonymi wspólnie z uczestnikami regułami oraz potrzebami grupy (które często dynamicznie się zmieniały i wymagały elastyczności od prowadzących). Symbolem początku i końca zajęć była tzw. Iskierka Przyjaźni*, która znana jest większości osób, które miały styczność z harcerstwem. Nie bez znaczenia pozostawała postać tzw. Szeryfa*, którym był pełniący w danym dniu dyżur wychowawca. Osoba ta wspierała psychologa w prowadzeniu zajęć i analizie zachowania poszczególnych uczestników. Wiele zajęć odbywało się w formie zabawy, gier (także ruchowych, np. walka na kule z gazety, gra "Wszyscy którzy..."), oglądania filmu lub filmików edukacyjnych czy rysowania bądź tworzenia kolaży z obrazków z gazet (odkrywanie talentów). Nie zabrakło zaciętych dyskusji i burzy mózgów.

Zwieńczeniem systematycznej pracy uczestników: Zosi, Kingi, Pauliny, Oliwii, Dawida, Karola, Mikołaja i Seweryna było wręczenie pamiątkowych dyplomów, gdzie każdy mógł poznać swoje mocne strony, które zaprezentował kolegom i koleżankom z grupy. Dodatkową atrakcją było wspólne wyjście na lody do restauracji "Bartek".

Miejmy nadzieję, że takie zajęcia wejdą na stale do repertuaru zajęć z wychowankami.

SŁOWNICZEK PRZYDATNYCH POJĘĆ:

*Socjoterapia - ustrukturyzowane spotkania grupowe polegające na wykorzystaniu metod, gier, zabaw i ćwiczeń psychologicznych dla dzieci i młodzieży z zaburzeniami zachowania, zaburzeniami emocjonalnymi lub innymi kłopotliwymi zachowaniami. Mają one na celu wzrost poczucia własnej wartości, budowanie adekwatnej samooceny, lepsze radzenie sobie ze stresem i trudnymi sytuacjami, rozwijanie postawy asertywnej, uczenie rozwiązywania konfliktów, itp. Adresowana do dzieci i adolescentów, borykających się z problemami osobistymi i trudnościami życiowymi. Dodatkowym atutem takich zajęć jest odreagowanie napięć emocjonalnych w bezpiecznej przestrzeni grupy. Zajęcia stwarzają okazje do wypróbowania i wyćwiczenia nowych sposobów zachowania oraz nabycia umiejętności takich jak: asertywność, podejmowanie decyzji, szukanie wsparcia i pomocy. Gromadzenie nowych doświadczeń, odmiennych od poprzednich, a szczególnie urazowych może likwidować ich wpływ na psychiczne i społeczne funkcjonowanie człowieka. (def. na podstawie książki Katarzyny Sawickiej "Socjoterapia")

*Trening Umiejętności Społecznych (TUS) - "grupowa forma pomocy psychologicznej skierowana do dzieci i młodzieży. Zajęcia są prowadzone przez jednego lub dwóch trenerów (terapeutów), którzy razem z pozostałymi członkami grupy modelują zachowania uczestników tak, by były zgodne z normami społecznymi. Grupa jest zazwyczaj zamknięta i mała, licząca od 3 do 7 osób. Taka formuła daje uczestnikom poczucie bezpieczeństwa, przewidywalności i stałości. Treningi dedykowane są dzieciom, które mają trudności z nawiązywaniem i utrzymaniem relacji z rówieśnikami i dorosłymi. Dzieci uczą się i komunikują z rówieśnikami przy pomocy zabawy, dlatego też zabawa grupowa w procesie terapeutycznym jest dla nich naturalna i przynosi szereg pozytywnych zmian. Udział w takiej zabawie to dla dzieci okazja do rozwijania spontaniczności i gotowości do podejmowania ryzyka. Uczestnicy obserwują pozostałe osoby, ich sposób radzenia i rozwiązywania problemów, a także okazywania i nazywania emocji. Przyglądając się innym, ich reakcjom  i działaniom, mogą modelować swoje zachowania i uczyć się wybierać najlepsze dla nich rozwiązania."  (definicja. na podstawie tekstu Małgorzaty Owczarek, ze strony internetowej zdrowaglowa.pl

*Iskierka przyjaźni - Uczestnicy stoją w kręgu, trzymają się za ręce. Wybrana osoba przekazuje uczestnikowi stojącemu obok niej uścisk dłoni, wypowiadając słowa: "Iskierkę przyjaźni puszczam w krąg, niech powróci do moich rąk". Dzieci kolejno przekazują sobie uścisk dłoni.

*Szeryf - dyżurujący wychowawca, współprowadzący zajęcia w danym dniu. Pilnuje przestrzegania przez grupę kontraktu grupowego, zachęca do aktywności. Na koniec zajęć dokonuje analizy zachowania (od 0 do 2 pkt.) i aktywności każdego uczestnika (od 0 do 2 pkt.)

*Kontrakt grupowy - ustalone pomiędzy prowadzącymi i uczestnikami zasady oraz reguły zachowania i postępowania na zajęciach, które podpisujący zobowiązują się szanować i przestrzegać.

Dzień RODZINY, Dzień OJCZYZNY, czyli jak łączy nas piłka i wspólne kibicowanie

"Ojczyzna to nie kraj, w którym mieszkasz,

ale kraj, którego potrzebujesz

i który potrzebuje Ciebie."

Stefan Pacek

PATRIOTYZM  to  postawa  szacunku,  umiłowania  i   oddania  własnej

OJCZYŹNIE, pielęgnowanie narodowej tradycji, kultury czy języka. Oparty jest na poczuciu więzi społecznej, wspólnoty kulturowej oraz solidarności z własnym narodem i społecznością.

Co to znaczy być patriotą? Nie myślimy o tym zbyt wiele. Uczymy się, pracujemy, spotykamy z przyjaciółmi... W codziennym życiu raczej nie ma miejsca na patriotyczne deklaracje. Młodzi ludzie, dobrze zaznajomieni ze współczesnym światem, często silniej odczuwają tożsamość europejską niż narodową.

Sytuacja zmienia się, kiedy nasza ulubiona drużyna (piłkarska, siatkarska, hokejowa) gra ważny mecz lub turniej. Wówczas "wszyscy jesteśmy drużyną narodową": kibicujemy przed telewizorem, u znajomych, w pubach czy strefach kibica. Zakładamy biało-czerwone koszulki, malujemy twarze i wywieszamy flagę narodową.

Polacy lubią jednoczyć się w wielkich chwilach (czy to zwycięskich czy to w tych przegranych). Sukcesy bliskich nam osób oraz duże sukcesy na skalę międzynarodową są miłe naszym sercom. Chociaż zwykle cieszymy się z sukcesu najbliższych, to już wielu z nas z trudem przychodzi radość z powodzenia dalszych krewnych, kolegów po fachu czy sąsiadów. Bywa, że na co dzień często jesteśmy wobec siebie obojętni, krytyczni, brakuje wzajemnego zrozumienia i szacunku. By mniej było zazdrości, wrogości czy wzajemnej niechęci dorośli opiekunowie: rodzice, dziadkowie, wychowawcy czy nauczyciele uczą młodsze pokolenie wartości rodziny i ojczyzny, wartości szacunku dla drugiego człowieka, optymizmu i wiary w lepsze jutro. Doceniania sukcesów własnych, ale i szanowania trudu i pracy, które doprowadziły do zwycięstwa innego człowieka.

Wartość i siłę kraju, czyli "dużej ojczyny" tworzą te "małe domowe ojczyzny" składające się z ludzi, którzy się kochają, lubią i szanują.

Rodzina, dom i ojczyzna to miejsca wyjątkowe, miejsca, które powinny uczyć samodzielności, odpowiedzialności, wrażliwości i życzliwości,  zachęcać do otwartości na innych i na podobnych sobie, uczyć radzenia sobie z trudnościami, a także cieszenia się sukcesami. Patriotyzm i rodzina, to pojęcia, które są zaskakująco blisko siebie. Patrząc na cytat z początku notatki można by zastąpić słowo "ojczyzna" słowem "rodzina", a "kraj" słowem "dom i ludzie". To zdanie mogłoby wówczas brzmieć tak:

"RODZINA to nie dom, w którym mieszkasz i ludzie, z którymi mieszkasz,

ale RODZINA, to ludzie i dom, których potrzebujesz i którzy potrzebują Ciebie"

Konkurs CZYSTOŚCI 2018

Tradycyjnie, jak co roku w naszym domu przeprowadzony został KONKURS CZYSTOŚCI. Służy on wyrabianiu u wychowanków zamiłowania do utrzymywania porządku i estetyki w swoim otoczeniu, a także wzmacniania pracowitości i obowiązkowości.

Wszyscy wychowankowie świetnie sobie radzili. Zdarzały się oczywiście chwile słabości,  gdzie lenistwo brało górę,  lecz dzięki mobilizacji

i wzajemnemu wsparciu konkurs wyłonił  "PERFEKCYJNYCH MIESZKAŃCÓW NASZEGO DOMU", których  z radością nagrodziliśmy.

Wszystkim zaangażowanym w przeprowadzenie konkursu i wspieranie idei promowania czystości wśród naszych dzieci Z CAŁEGO SERCA DZIĘKUJEMY!