W dniu dzisiejszym świętowaliśmy aż dwie 18nastki!

Angelina i Patryk dołączyli do grona osób dorosłych.

W tym szczególnym dniu nie zabrakło pysznego tortu, prezentów i przede wszystkim dobrych humorów, które towarzyszyły naszym wychowankom podczas zabaw dla nich przygotowanych.

Jeszcze raz życzymy naszym dorosłym podopiecznym dużo miłości, szczęścia, rozwagi w podejmowaniu trudnych decyzji oraz spełnienia wszelkich marzeń.

W dzisiejszych czasach ciężko jest wyobrazić sobie życie bez smartfonu (nowoczesnego telefonu). Wielu z nas używa go co najmniej kilka razy dziennie, nie tylko do rozmów telefonicznych. Współczesne telefony komórkowe posiadają dostęp do Internetu oraz wiele innych funkcji, takich jak możliwość zakupów internetowych, korzystanie z aparatu fotograficznego, odtwarzacza muzyki czy gier, dzięki którym sięgamy po niego znacznie częściej, niż w rzeczywistości potrzebujemy. Bardzo cienka jest jednak linia pomiędzy używaniem telefonu, a jego nadużywaniem.

Przykładowe objawy uzależnienia od telefonu: posiadanie smartfonu non stop przy sobie, przymus sprawdzania powiadomień na telefonie co kilka minut, obawa przed tym, że telefon się rozładuje i nie będzie jak go naładować, coraz dłuższy czas spędzany przed ekranem smartfona, złość i frustracja, gdy nie można z niego skorzystać, itd.

Żeby się przyjrzeć temu, jak to jest z nami, wykonaliśmy prosty test i udzielaliśmy odpowiedzi, na jakim etapie w drodze do uzależnienia jesteśmy. Dla wielu z nas zapaliła się lampka ostrzegawcza, że telefon komórkowy jest zbyt ważnym elementem naszego codziennego życia. Gdy czujemy, że nie radzimy sobie z brakiem lub ograniczaniem smartfonu w naszym życiu (lub inni mówią nam, że możemy mieć problem), to potrzebna może być pomoc z zewnątrz. Można zadbać o wsparcie ze strony bliskich czy opiekunów, a gdy problem jest na tyle poważny, że upośledza codzienne prawidłowe funkcjonowanie, niezbędna może się okazać pomoc specjalisty od terapii uzależnień.

Dorosłość to określenie stanu dojrzałości fizycznej (w naukach przyrodniczych odnosi się do organizmu), zwykle człowieka (mężczyzny lub kobiety), który nie jest dzieckiem. Uzyskanie pełnoletniości jest momentem formalnie oznaczającym dorosłość (mylnie utożsamianą z dojrzałością).

Co to znaczy być dojrzałym dorosłym – są na to kryteria twarde – dorośli pracują, zarabiają na siebie, płacą rachunki. Ale to kryteria niedoskonałe, bo ani mieszkanie z rodzicami, ani kłopoty finansowe nie świadczą wprost o niedojrzałości czy życiowej nieporadności. Wiek to też czasem żadna wskazówka. Jak rozpoznać czy jesteśmy dojrzali to temat ciekawej dyskusji jaką podjęłyśmy z naszymi podopiecznymi. Pomysłów było wiele, definicji człowieka dorosłego również. Każdy z nas ma inne kryteria, po których rozpoznaje dojrzałość, ale kilka z nich powtarzało się częściej niż pozostałe, były to m.in.: panowanie nad emocjami i uczuciami, umiejętność asertywnego radzenia sobie z trudnymi sytuacjami, umiejętność przyznawania się do błędów, gotowość do szukania pomocy, uczciwość i życie w zgodzie ze swoimi wartościami.

Mamy nadzieję, że nasi wychowankowie będą dojrzale radzić sobie w życiu, że będą czuli się samodzielni i niezależni, ale jednocześnie będą otwarci na drugiego człowieka i nie zagrozi im samotność.

Jest taka aktywność, którą uwielbiają prawie wszystkie dzieci - to klocki. Są nieocenionym źródłem zadowolenia dla dużych i małych, a korzyści wynikających z zabawy nimi jest mnóstwo. Naukowcy dowiedli, że budowanie z klocków rozwija u dzieci i młodzieży: koordynację oko – ręka, sprawność manualną, myślenie przestrzenne, spostrzegawczość, wyobraźnię, kreatywność i umiejętność szybkiego przenoszenia uwagi. Zabawa klockami to nie tylko budowanie, to również tworzenie całych światów. Z różnorodnych elementów mogą powstać domy, stacje kosmiczne czy bazy wojskowe. Klocki są zabawką uniwersalną i lubianą przez dzieci od najmłodszych lat. Są idealne zarówno dla dziewczynek, jaki i dla chłopców.

Czasami możemy dać klocki, usiąść obok, starając się nie ingerować w zabawę żeby zobaczyć, co nasz podopieczny sam zdoła wykombinować. To jest bardzo dobry sposób, ale nie jedyny. Dorosły może pokazać jak się bawić klockami inaczej niż np. jedynie układając budowlę z instrukcji i bez wychodzenia poza utarte ramy. A z drugiej strony, to właśnie opiekunowie czasem uczą się od dzieci myślenia poza schematami. Wszystko zależy od otwartości, zaangażowania i dążenia do dobrej zabawy, którą klocki niewątpliwe są w stanie nam zapewniać.

Podczas długich jesiennych wieczorów, gdy innym doskwiera nuda – u nas na nią nie ma miejsca!

Nawet z kawałka sznurka i kilku piórek stworzyć coś fajnego. A oto tego efekty!

Nasze łapacze snów zdobią teraz nasze pokoje, więcej koszmarów już się nam nie przyśni.

Październik staje się coraz bardziej jesienny, liście z zielonych stają się różnokolorowe, a pogoda coraz bardziej kapryśna. W związku ze zmienną aurą i możliwymi opadami deszczu pierwotne plany wycieczki pieszej na Orli Kamień, musiały zostać zmodyfikowane.

Naszą uwagę przyciągnęła ścianka wspinaczkowa przy Centrum Sportów Ekstremalnych w Sanoku. Jest to stosunkowo nowe miejsce, gdzie pod okiem oraz przy pomocy doświadczonych instruktorów można spróbować wspinaczki po specjalnie przygotowanych kilkumetrowych „trasach” w górę o zróżnicowanym poziomie trudności. Nasi podopieczni z mieszanymi uczuciami zareagowali na taką formę aktywności, niektórzy z lękiem i ostrożnością, a inni z entuzjazmem i zaciekawieniem. Wspinanie po ściance nie jest łatwym zadaniem, ale pokonywanie kolejnych metrów, zwłaszcza gdy dotrze się na sam szczyt, daje dużo satysfakcji.

Drugim etapem naszego integracyjnego wyjścia była pizza w restauracji „Pychotka”. Mieliśmy tam możliwość wspólnego posilenia się pysznymi i ogromnymi pizzami (trochę zostało do zabrania do domu), które zaserwowano nam na wielkim stole, co sprawiło, że mieliśmy ułatwioną okazję na wzajemne opowieści i rozmowy. Czas zleciał szybko, ale być może będą sprzyjające okoliczności do kolejnych wyjść w podobnym gronie.

„Jesień to druga wiosna, kiedy każdy liść jest kwiatem” Albert Camus.

Piękno otaczającej nas przyrody rozbudziła naszą kreatywność. Jesienne popołudnie wykorzystaliśmy tworząc ekspozycje, których motywem były m.in. barwne liście, szyszki, a także ulepione z masy solnej leśne stworzenia.

Była to dla nas ogromna przyjemność.

Korzystając z pięknej pogody w dniu 09.10 wyjechaliśmy na wycieczkę w Bieszczady, aby zdobyć szczyt Połoniny Wetlińskiej. Pomimo wczesnej pory wyjazdu chętnych nie brakowało. Ubraliśmy się ciepło, spakowaliśmy prowiant i ruszyliśmy na naszą wyprawę. Dla większości z nas był to pierwszy raz, gdzie mogliśmy zmierzyć się z naszą formą. Wyruszyliśmy z Wetliny żółtym szlakiem, z krótkimi postojami, podziwiając piękny krajobraz. Kilkaset metrów u szczytu połoniny przemierzyliśmy trasę nawet szlakiem czerwonym, gdzie musieliśmy się zmierzyć z naszymi słabościami. Najważniejsze, że wszyscy daliśmy radę i zdobyliśmy zamierzony cel wyprawy. Było warto zobaczyć cudowną panoramę Bieszczad !!! Z małymi przygodami w drodze powrotnej, zjedliśmy pyszny obiad w „Karczmie u górala”. Zmęczeni ale zadowoleni wróciliśmy do placówki. Następnym razem spróbujemy zdobyć Połoninę Caryńską

Przy odrobinie chęci, kreatywności i pomocy sprzętu mechanicznego w sobotnie popołudnie udało nam się wykonać stojak na rowery. Mamy nadzieję, że to dopiero początek naszych pomysłów:)

W dniu 18.10.2021r. nasze DOMOWE STUDIO FOTOGRAFICZNE stało się miejscem, gdzie w sposób twórczy pracowaliśmy z aparatem. Połączenie Fotografii z dobrą zabawą przyniosło pozytywne rezultaty. Przedmiotem naszych badań fotograficznych była: gra światła lub jej brak, tło, zmieniony punkt widzenia, różnego rodzaju detale, przedmioty codziennego użytku. Uczestnicy zajęć mogli również przekonać się, czym jest malowanie światłem oraz jak zamrozić ruch. Jedno jest pewne - uzyskane w czasie zajęć fotografie będą dla nas źródłem kolejnych eksperymentów związanych z ich obróbką. Dla niektórych wychowanków było to nowe KREATYWNE spojrzenie na fotografię.