Jest taka aktywność, którą uwielbiają prawie wszystkie dzieci - to klocki. Są nieocenionym źródłem zadowolenia dla dużych i małych, a korzyści wynikających z zabawy nimi jest mnóstwo. Naukowcy dowiedli, że budowanie z klocków rozwija u dzieci i młodzieży: koordynację oko – ręka, sprawność manualną, myślenie przestrzenne, spostrzegawczość, wyobraźnię, kreatywność i umiejętność szybkiego przenoszenia uwagi. Zabawa klockami to nie tylko budowanie, to również tworzenie całych światów. Z różnorodnych elementów mogą powstać domy, stacje kosmiczne czy bazy wojskowe. Klocki są zabawką uniwersalną i lubianą przez dzieci od najmłodszych lat. Są idealne zarówno dla dziewczynek, jaki i dla chłopców.

Czasami możemy dać klocki, usiąść obok, starając się nie ingerować w zabawę żeby zobaczyć, co nasz podopieczny sam zdoła wykombinować. To jest bardzo dobry sposób, ale nie jedyny. Dorosły może pokazać jak się bawić klockami inaczej niż np. jedynie układając budowlę z instrukcji i bez wychodzenia poza utarte ramy. A z drugiej strony, to właśnie opiekunowie czasem uczą się od dzieci myślenia poza schematami. Wszystko zależy od otwartości, zaangażowania i dążenia do dobrej zabawy, którą klocki niewątpliwe są w stanie nam zapewniać.

Podczas długich jesiennych wieczorów, gdy innym doskwiera nuda – u nas na nią nie ma miejsca!

Nawet z kawałka sznurka i kilku piórek stworzyć coś fajnego. A oto tego efekty!

Nasze łapacze snów zdobią teraz nasze pokoje, więcej koszmarów już się nam nie przyśni.

Październik staje się coraz bardziej jesienny, liście z zielonych stają się różnokolorowe, a pogoda coraz bardziej kapryśna. W związku ze zmienną aurą i możliwymi opadami deszczu pierwotne plany wycieczki pieszej na Orli Kamień, musiały zostać zmodyfikowane.

Naszą uwagę przyciągnęła ścianka wspinaczkowa przy Centrum Sportów Ekstremalnych w Sanoku. Jest to stosunkowo nowe miejsce, gdzie pod okiem oraz przy pomocy doświadczonych instruktorów można spróbować wspinaczki po specjalnie przygotowanych kilkumetrowych „trasach” w górę o zróżnicowanym poziomie trudności. Nasi podopieczni z mieszanymi uczuciami zareagowali na taką formę aktywności, niektórzy z lękiem i ostrożnością, a inni z entuzjazmem i zaciekawieniem. Wspinanie po ściance nie jest łatwym zadaniem, ale pokonywanie kolejnych metrów, zwłaszcza gdy dotrze się na sam szczyt, daje dużo satysfakcji.

Drugim etapem naszego integracyjnego wyjścia była pizza w restauracji „Pychotka”. Mieliśmy tam możliwość wspólnego posilenia się pysznymi i ogromnymi pizzami (trochę zostało do zabrania do domu), które zaserwowano nam na wielkim stole, co sprawiło, że mieliśmy ułatwioną okazję na wzajemne opowieści i rozmowy. Czas zleciał szybko, ale być może będą sprzyjające okoliczności do kolejnych wyjść w podobnym gronie.

„Jesień to druga wiosna, kiedy każdy liść jest kwiatem” Albert Camus.

Piękno otaczającej nas przyrody rozbudziła naszą kreatywność. Jesienne popołudnie wykorzystaliśmy tworząc ekspozycje, których motywem były m.in. barwne liście, szyszki, a także ulepione z masy solnej leśne stworzenia.

Była to dla nas ogromna przyjemność.

Korzystając z pięknej pogody w dniu 09.10 wyjechaliśmy na wycieczkę w Bieszczady, aby zdobyć szczyt Połoniny Wetlińskiej. Pomimo wczesnej pory wyjazdu chętnych nie brakowało. Ubraliśmy się ciepło, spakowaliśmy prowiant i ruszyliśmy na naszą wyprawę. Dla większości z nas był to pierwszy raz, gdzie mogliśmy zmierzyć się z naszą formą. Wyruszyliśmy z Wetliny żółtym szlakiem, z krótkimi postojami, podziwiając piękny krajobraz. Kilkaset metrów u szczytu połoniny przemierzyliśmy trasę nawet szlakiem czerwonym, gdzie musieliśmy się zmierzyć z naszymi słabościami. Najważniejsze, że wszyscy daliśmy radę i zdobyliśmy zamierzony cel wyprawy. Było warto zobaczyć cudowną panoramę Bieszczad !!! Z małymi przygodami w drodze powrotnej, zjedliśmy pyszny obiad w „Karczmie u górala”. Zmęczeni ale zadowoleni wróciliśmy do placówki. Następnym razem spróbujemy zdobyć Połoninę Caryńską

Przy odrobinie chęci, kreatywności i pomocy sprzętu mechanicznego w sobotnie popołudnie udało nam się wykonać stojak na rowery. Mamy nadzieję, że to dopiero początek naszych pomysłów:)

W dniu 18.10.2021r. nasze DOMOWE STUDIO FOTOGRAFICZNE stało się miejscem, gdzie w sposób twórczy pracowaliśmy z aparatem. Połączenie Fotografii z dobrą zabawą przyniosło pozytywne rezultaty. Przedmiotem naszych badań fotograficznych była: gra światła lub jej brak, tło, zmieniony punkt widzenia, różnego rodzaju detale, przedmioty codziennego użytku. Uczestnicy zajęć mogli również przekonać się, czym jest malowanie światłem oraz jak zamrozić ruch. Jedno jest pewne - uzyskane w czasie zajęć fotografie będą dla nas źródłem kolejnych eksperymentów związanych z ich obróbką. Dla niektórych wychowanków było to nowe KREATYWNE spojrzenie na fotografię.

Anoreksja – czyli jadłowstręt psychiczny to poważny problem obecnych czasów. Nie dotyczy jedynie garstki nastolatek lub nadmiernie dbających o swój wygląd aktorek, piosenkarek, czy celebrytek, w rzeczywistości jest to obecnie dość powszechna choroba, zaliczana do grupy zaburzeń odżywiania, która stanowi bardzo poważne zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia. Niestety bardzo często jest lekceważona nie tylko przez osoby dotknięte tą chorobą, lecz także przez bliskich, otoczenie. Problem „niedojadania” czy nadmiernego liczenia każdej spożytej kalorii to tylko jedne z pierwszych objawów, które bardzo szybko przeradzają się w niosące za sobą poważne konsekwencje zaburzenie.

„Film został stworzony przez osoby zmagające się z zaburzeniami odżywiania. W realistyczny sposób przedstawia walkę z chorobą, co może być trudne w odbiorze przez niektórych widzów” – ostrzega napis przed pierwszym kadrem filmu. Faktycznie – mocny film…

„Aż do kości” opowiada historię anorektyczki, która przeszła wiele nieskutecznych terapii. Ta, ma się okazać jednak inna niż poprzednie. Liczy się w niej nie jedzenie, a… człowiek. Film ważny i potrzebny!

Polecamy obejrzeć!

Dzięki wsparciu finansowemu Fundacji ARP zrealizowaliśmy w sierpniu 2021 r. projekt „Remont drugiego piętra budynku Domu Dziecka im. Św. Józefa w Sanoku”

Celem projektu było podniesienie standardów opieki i wychowania oraz wdrażanie wychowanków do wspólnej odpowiedzialności za ład i porządek w pokojach oraz pomieszczeniach do nauki i wypoczynku.

Gruntowny remont II piętra budynku, w którym obecnie mieszkają wychowankowie Domu Dziecka w Sanoku oraz udział wychowanków w pracach remontowych na miarę możliwości i stosownie do wieku: w wyborze kolorów farb, paneli, urządzaniu na nowo odnowionych pomieszczeń sprawił, że rozpoczynamy nowy rok szkolny w świeżych i dostosowanych do potrzeb wychowanków wnętrzach.

Dzięki nieocenionej pomocy Fundacji Prosty Gest zdołaliśmy przenieść i uporządkować wyposażenie pokoi.

Wspólnie stworzyliśmy przestrzeń, w której wychowankowie będą mogli rozwijać swoje pasje i zainteresowania oraz milo i przyjemnie spędzać czas.

Podczas niedzielnego popołudnia zdecydowaliśmy się na oglądanie filmu „Songbird”, w skutek czego przenieśliśmy się w świat science fiction do Los Angeles w 2023 roku. W filmie została ukazana dość negatywna wizja świata, gdzie pandemia wciąż nie miała końca. Film skłonił nas do refleksji nad swoim postępowaniem i utwardził nas w przekonaniu, że narzucane obostrzenia są sensowne. W końcu każdy chciałby już powrotu do normalności…